برای دولتمردان اینکه در کدام شهر به دنیا آمده باشند، نباید چندان مهم باشد چرا که سیاسیون معمولا متولد هر نقطه ای باشند در نهایت باید برای کشور و ملتشان خدمت کنند ./با این حال آنها که فضای سیاسی ایران را می شناسند، به خوبی می دانند که اصالت و زادگاه در فضای سیاسی ایران هم کاربرد دارد. هم در رای دادن و هم در رای گرفتن. اولی از مجلس و دومی از مردم. اضافه کنید به این دو مورد تاثیر این مناسبات را در تعیین پست های سیاسی. واقعیتی که در فضای سیاسی ایران به خوبی قابل ردیایی در بدنه مدیران میانی است که با یک مدیر ارشد همکاری می کنند. حلقه کرمانی ها در دولت سازندگی یک نمونه از این مدیران بود. در وزاری پشنهادی کابینه یازدهم نیز ظاهرا تهران، تبریز و اصفهان وضعیت بهتری دارند. حتی این امر تاثیر خود را در روز رای اعتماد هم داشت و فولادگر نماینده اصفهان در مجلس به حمایت از همشهری اش طیب نیا وزیر پیشنهادی اقتصاد پرداخت و قاضی پور نماینده ارومیه هم از اینکه همشهری هاییش در کابینه حضور ندارد انتقاد کرد. نام/ وزارت زادگاه اقتصاد/علی طیب نیا اصفهان اطلاعات/سید محمود علوی لامرد نیرو/ چیت چیان تبریز صنعت، معدن و تجارت/محمد نعمت زاده تبریز دفاع/حسین دهقان شهرضا اصفهان کشاورزی/ محمود حجتی نجف آباد اصفهان کار،تعاون و رفاه اجتماعی/ علی ربیعی تهران راه وشهر سازی/عباس آخوندی نجف اشرف/محل سکونت قم و تهران آموزش و پرورش/ محمد علی نجفی تهران بهداشت/سید حسن قاضی‌زاده هاشمی فریمان خراسان رضوی ورزش و جوانان/ مسعود سلطانی فر تهران خارجه/ محمد جواد ظریف تهران ارشاد/ علی جنتی قم دادگستری/ مصطفی پورمحمدی قم کشور/ عبدالرضا رحمانی فضلی شیروان خراسان شمالی ارتباطات/ محمود واعظی تهران جعفر میلی منفرد/ علوم تهران نفت/ بیژن نامدار زنگنه کرمانشاه