|
|
|
گاهی بعضی عکسها میتواند منبع گزارشهای مبسوطی از شرایط کشور و رابطه جریانهای سیاسی با یکدیگر باشد. عکس حضور محمود احمدی نژاد در جلسات مجمع تشخیص مصلحت نظام در کنار مخالفان همیشگی خود، یکی از همین عکسها است. احمدی نژاد که در زمان ریاست قوه مجریه از حضور در جلسات مجمع امتناع میکرد، بعد از پایان دوران هشت سالهای و با حکم رهبری به صورت تقریبا مداوم در این جلسات حضور پیدا میکند و بنا بر روایت حضور فعالی نیز دارد.
صفار هرندی وزیر ارشاد دولت نهم حضور احمدی نژاد در جلسات مجمع را اینگونه روایت میکند:« تعداد آمدن هایش بیشتر شده (خنده). طی هشت سالی که ایشان عضو حقوقی مجمع بود، شاید به همین اندازه ای که از زمان عضویت حقیقی در مجمع حضور پیدا می کند، در جلسات شرکت داشت. در جلسات اولیه ایشان خیلی فعال نبود و بیشتر می شنید اما اخیراً حرف هم می زند.»
همانطور که صفار میگوید، احمدی نژاد مجمع با احمدی نژاد رئیس جمهور متفاوت است و رئیس دولتی که بنا بر گفته کسانی که با او نزدیک بودند، اعتقاد چندانی به خرد جمعی نداشته است، این روزها در نهادی که الهام خرد جمعی در ایران مینشیند و حرفهای دیگران را گوش میدهد و گاهی با آنان همکلام میشود.
احمدی نژاد پس از پایان دوران ریاست جمهوری خود پی به این موضوع برد که تنها راه بقا در فضای سیاسی ایران، ماندن در رسانه و خبرهاست. برگزاری هفتگی جلسات مجمع باعث میشود که نام محمود احمدی نژاد بر سر زبانها بیفتد و بعد از برگزرای جلسات مجمع، تیتر رسانهها به حضور احمدی نژاد اختصاص دارد.
احمدی نژاد در سمت چپ مجمع و در کنار محسن رضایی و در ردیفی که علی لاریجانی، آیتالله هاشمی رفسنجانی، آملی لاریجانی، حسن روحانی و ناطق نوری حضور دارند، مینشیند. محسن رضایی برای احمدی نژاد یادآور مناظره معروف سال 88 است که فرمانده سابق سپاه به حالتی تمسخر آمیز از فعالیتهای دولت نهم سخن میگفت و دم از بالا رفتن آمار فلاکت در کشور در زمان احمدی نژاد زد. این سخنان محسن رضایی، زمینه عصبانیت احمدی نژاد را فراهم کرد و احمدی نژاد پس از آن مناظره به محسن رضایی به عنوان یک منتقد نگاه کرد.
|
لاریجانی، احمدی نژاد و یکشنبه سیاه
در کنار محسن رضایی و با یک فاصله به احمدی نژاد، علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی مینشیند. یکی از اصلی ترین منتقدان دولت دهم و رئیس آن که همیشه از قانون گریزی احمدی نژاد گلایه داشت. «لاریجانی – احمدی نژاد» برای مردم یادآور اتفاقات « یک شنبه سیاه» میاندازد. انتشار فیلم دیدار فاضل لاریجانی با سعید مرتضوی در روز استیضاح وزیر کار و اتهام احمدی نژاد به لاریجانی در مورد کارشکنی در کار دولت و پاسخ بی سابقه لاریجانی به اتهامات احمدی نژاد، از اتفاقات مهم این روز در تاریخ جمهوری اسلامی بود.
اتفاقاتی که زمینه ناراحتی مردم و رهبرمعظم انقلاب را فراهم کرد و به واسطه آن رهبر انقلاب به مسئولان تذکر داد که اخلاق سیاسی را در جامعه رعایت کنند. میشود گفت که رابطه احمدی نژاد – لاریجانی، هیچگاه یک رابطه خوب نبوده است و این دو از زمان انتخابات ریاست جمهوری 84 و دبیری شورای عالی امنیت ملی تا انتخابات ریاست جمهوری به عنوان رقیب به یکدیگر نگاه میکردند.
آیتالله و احمدی نژاد
در کنار لاریجانی رئیس مجمع یعنی آیتالله هاشمی رفسنجانی مینشیند و اختلاف او با احمدی نژاد مانند داستانهای اساطیری ایران، شهره خاص و عام بوده است. بسیاری اعتقاد داشتند که احمدی نژاد از راه مخالفت با آیتالله به قدرت رسید و پس از آن زمینه دعواهای این دو فراهم شد.
احمدی نژاد به هاشمی به عنوان یک رقیب و دشمن نگاه میکرد و اعتقاد داشت که رئیس جمهور پیشین ایران تمام تلاش خود را میکند تا دولت مردمی او زمین بخورد. این موضوع به صورت واضح در سخنرانیها به ویژه در جریان مناظره با میرحسین موسوی در سال 88 قابل مشاهده بود. هاشمی نیز به علت همین سخنان و تفاوت دیدگاهی که با رئیس دولتهای نهم و دهم داشت، نقش یک منتقد همیشگی را برای احمدی نژاد بازی میکرد. هاشمی اعتقاد داشت که مدیریت احمدی نژاد زمینه ساز مشکلات فراوانی در کشور شده است.
حسن روحانی صندلی کنار هاشمی رفسنجانی را به خود اختصاص داده است. رئیس جمهور تازه ایران که جانشین احمدی نژاد در مجمع تشخیص شده و او نیز از جمله منتقدان همیشه احمدی نژاد بوده است. روحانی هم اعتقاد دارد که مدیریت احمدی نژاد به ویژه در سیاست خارجی زمینه ساز مشکلات اقتصادی کشور شده است.
احمدی نژاد هم که سعی کرده است در مورد دولت روحانی بیشتر سکوت کند، نیز دلخوشی از سیاستهای دولت روحانی ندارد و اعتقاد دارد که مردم از دولت تدبیر و امید ناراضی هستند. بنا به برخی اخبار منتشر شده، احمدی نژاد در دیدار با سید حسن خمینی در مورد شرایط کشور گفته بود:« خودم شخصا با خیلیها مرتبط هستم. مردم از دولت ناراحت هستند. روحانی برای اصلاح داخلی نگاه به خارج دارد و این جواب نخواهد داد و مردم هم به زودی خواهند فهمید. حالا دیگر کشور گل و بلبل شده است و ظاهرا فقط مشکل من بودم!»
نامه نگاریهای آتشین
دیگر لاریجانی مجمع یعنی رئیس قوه قضائیه نفر کنار دستی حسن روحانی است که با 4 صندلی با احمدی نژاد فاصله دارد. احمدی نژاد با آیتالله خانواده لاریجانیها نیز اختلافهای فراوانی داشت که اوج آن مروبط به بازدید رئیس دولت دهم از زندان اوین بود که با مخالفت رئیس قوه قضائیه روبرو شد. نامه نگاریهای تند این دو رئیس قوه مدتها تبدیل به تیتر یک رسانهها شده بود و احمدی نژاد لاریجانی را متهم به دخالت در کار رئیس جمهور میکرد و آملی لاریجانی نیز احمدی نژاد را به سلطانی غاصب تشبیه میکرد.
احمدی نژاد اعتقاد داشت که حضور لاریجانیها در راس دو قوه باعث شده است که آنها زمینه ساز مشکلات فراوانی برای دولت او شوند. احمدی نژاد در یکی از سخنرانیهای خود با اشاره به این موضوع گفته بود:« شکایت چه کسی را پیش چه کسی ببریم؟» که اشاره به برادر بودن دو رئیس قوه داشت. رابطه آیتالله با احمدی نژاد نیز هیچگاه امیدورا کننده نبوده است.
آخرین نفر ردیفی که احمدی نژاد بر صندلی آن تکیه داده است، علی اکبر ناطق نوری است؛ مخالف درجه یک احمدی نژاد. مناظره میرحسین موسوی و محمود احمدی نژاد و نام بردن از فرزندان رئیس سابق مجلس توسط احمدی نژاد، باعث شد رابطه این دو سیاستمدار ایران به تیرگی تمام بینجامد. ناطق نوری جمعهای عمومی که احمدی نژاد در آن سخنرانی را ترک میکرد که این نشان از دلخوری شدید رئیس دفتر بازرسی مقام معظم رهبری از محمود احمدی نژاد بود.
ناطق نوری همچنان نیز از منتقدان جدی رئیس دولت نهم و دهم است و به نظر میرسد که بر آن پایانی نباشد.
همانطور که مشاهده میشود، ردیفی که احمدی نژاد در آن مینشیند، متشکل از مخالفین درجه یک رئیس جمهور پیشین ایران است و این یکی از ویژگیهای مهم مجمع تشخیص است. مجمع اقلیمی است که تمام جناحهای مخالف سیاسی را در خود جای داده است.